Soms heb je van die momenten dat je het liefst even van de aardbodem zou willen verdwijnen, door de grond zou willen zakken of gewoon helemaal onzichtbaar zou willen zijn.
zo ook had ik dat vandaag.
Na twee weken vakantie weer naar school, vreselijk natuurlijk.
Het enige fijne aan school is om je crush&je vrienden weer te zien.
Zo ook zag ik vandaag mijn crush weer. je raad het al, ik was helemaal happy.
Maar ik vond dat ik HIM’ vandaag nog niet genoeg had gezien, dus besloten mijn vriendin M. en ik om nog een keer langs hem te lopen, en net te doen alsof we naar de wc gingen.
Daar liepen we dan, vol zelfvertrouwen. maaar oh, wat was ik zenuwachtig!
Ik zag hem al vanaf de verte staan, en ik voelde gewoon dat dit het moment was om hoi te zeggen,
- jaa, zulk soort dingen voel je gewoon. –
dus daar liep ik, vrolijk, half kletsend, half naar hem kijkend richting de wc.
Mister perfect stond daar met zijn vriendengroepje, een paar (ook erg malse) boys.
Toen ik langs hem liep, keek ik hem recht in zijn ogen aan,
ik verdronk gewoon in zijn heerlijke blauwe ogen.
Zat ik hem daar dik aan te gapen, met al het kwijl dat bijna uit mijn mond sijpelde.
voor mijn gevoel duurde dat een eeuwigheid, maar oh wat had ik genoten!
totdat ik me bedacht waarvoor ik hier langs hem liep; ohjaa, ik moest naar de wc, en ondertussen zou ik hem nog even zien en hoi kunnen zeggen.
dus daar ging ik, het hoi kwam nog best oké uit mijn mond, al zeg ik het zelf.
geen stemoverslag, consumptie of iets anders genânts.
zeer fijn dacht ik, totdat..
je voelt hem zeker al aankomen; ze struikeld over zn voet, valt patsboemplof boven op hem,
en ze zoenen tot ze dr bij neer vallen, - ohnee, dat kan niet, want ze lagen al op de grond –
en je zal wel denken; maar natuurlijk gaat dat niet gebeuren, want neee, er zal vast iets speciaals gebeurt zijn.
maar nee hoor, je had het bij het rechte eind, ik viel over zijn voet heen, viel gelukkig niet patsboemplof op hem maar helaas hebben we ook niet gezoend.
Het was echt zéeer beschamend, en als ik eraan terugdenk zie ik het al helemaal in slow motion voor me, het was net z’on voorspelbare, slecht geacteerde romantischefilm.
gelukkig hebben die films altijd een happyeverafter, dus ik vertrouw er maar gewoon op dat ik door deze move ben opgevallen bij hem, en dat het allemaal nog goedkomt!
eigenlijk ben ik bang dat het niet zo zal gaan, maar ik weet zeker dat ik er later helemaal dubbel om zal liggen’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten